Column: Vincent
Tja, nou is hij dus dood. Net niet op Goede Vrijdag. Hoe krijg je het (bijna) voor elkaar? Johan Cruijff, JC, held van mijn jeugd. Die jeugd is nu dus ook weer een stukje verder verdwenen. Zo gaat dat in een mensenleven. Wat heb ik hem lief gehad, de voetballer en trainer Johan, en wat heb ik hem verguisd, de geldwolf, de machtswellusteling, de rancuneuze man.
Nee, Johan Cruijff was beslist niet alleen maar een held, maar ja… Wie is dat wel? De echte JC? Ik geloof er niets van. Naast zijn vroegere heldendom hielp ook een ander, onbekender aspect van Johan om hem voor altijd in mijn hart te houden. Johan was een geweldige vader en opa. Ik had ooit een prachtig interview met Jordi Cruijff, de zoon van JC, die zo eerlijk en oprecht vol liefde over zijn vader sprak. ‘Dat heeft Johan dan tenminste wel heel goed gedaan’, concludeerde ik.
Enfin, van Johan naar de titel van dit verhaal lijkt een grote stap, maar ik ga hem maken. Terwijl ik dit schrijf luister ik naar ‘Vincent’ van Don Mc Lean. Daarin zit een zinnetje dat me raakt, dat me doet denken aan Vincent van Gogh, en ja, ook aan Johan Cruijff. ‘This world was never meant for one as beautiful as you.’ Johan, Vincent, ze hadden iets dat ze onsterfelijk maakt. Zonder al te nationalistisch te willen zijn, Nederland heeft ze voortgebracht. Ons landschap, onze mentaliteit, ons oog voor talent heeft deze mensen voortgebracht. (wel opvallend trouwens dat deze iconen niet in Nederland bleven wonen, maar dit terzijde)
Zonder nou al te veel last op zijn schouders te willen leggen, afgelopen week stond een andere Vincent op, die me net als Van Gogh en Johan Cruijff vertrouwen gaf. Vertrouwen dat er altijd een nieuw talent opstaat. Vincent Janssen, een kruising tussen Luis Suarez en Ruud van Nistelrooy. Wat een prachtige momenten leverde die laatste stap van hem op, die laatste stap van talent naar volwaardige sporter, van iemand die zijn verwachtingen nog in mag lossen naar iemand van wie heel veel wordt verwacht. Hoe mooi is het dat wij, sportliefhebbers en talentontwikkelaars, naar Janssen en naar zijn leven tot nu toe mogen kijken. En laten we daarbij vooral geen voorbarige conclusies trekken.
Janssen werd geboren in Heesch, groeide op in Oss en leeft zijn leven voor drie dingen: voetbal, voetbal en voetbal. Er zijn veel jongetjes zoals hij. Janssen kwam bij de talenten van TOP Oss, dat een samenwerkingsverband had met NEC. Via de jeugd van NEC/TOP Oss ging hij naar Feyenoord. Cor Adriaanse, jeugdcoach van de Rotterdamse club is in een interview heel eerlijk als hij zegt dat Janssen in 2013 volgens Feyenoord geen contractverlenging waard was. ‘In het eerste zat Graziano Pelle voor hem en die had hij op dat moment natuurlijk nooit van de plek kunnen verdringen. Het is goed voor hem dat hij naar Almere is gegaan.’
Tja… meneer Adriaanse, zo lusten we er nog wel een paar. We spreken hier toch over de bedrijfstak ‘betaald voetbal’? AZ, de huidige club van Janssen, betaalde 400.000 euro voor de spits, die inmiddels 3 miljoen waard is. Cynisch bekeken zou je kunnen zeggen dat Feyenoord niet voor niets al ‘honderd jaar’ geen kampioen is geworden. Als je zulke jongens laat lopen. Bedenk eens even, Dirk Kuyt en Vincent Janssen in de aanval…
Enfin, bovenstaande conclusie is veel te gemakkelijk en die laten we over aan de Johan Derksens van deze wereld. Cor Adriaanse kan er ook niets aan doen dat het nu eenmaal zo werkt dat talenten soms een explosieve groei doormaken. En misschien moest Janssen inderdaad deze weg wel gaan. Bij Almere kon hij in de schaduw van het betaalde voetbal rijpen. Nu de spotlights aan zijn blijkt zijn heerlijke talent tot volle wasdom te zijn gekomen. Intrigerende gedachte, net zoals er meer Messi’s zijn als die ene, zo zijn er heel veel meer Vincent Janssens. Jongens die bij ‘Almere’ wegkwijnen, hun geloof verliezen, in een vormcrisis raken en er nooit meer uitkomen, gaan studeren voor de zekerheid of zich af laten schepen naar een amateurclub waar ze ‘net zoveel’ kunnen verdienen. Vincent Janssen deed het ánders. Ik kreeg er goeie zin van.
Marcel Rözer
Over Marcel Rözer
Columnist, schrijver, journalist, presentator, programmamaker en niet te vergeten, Gelderlander. Het gaat allemaal op voor Marcel Rözer. Met zijn bedrijf ‘Puntjes op de O’ is hij multi-inzetbaar. Voor Topsport Gelderland schrijf Marcel maandelijks een column waarin hij zijn licht werpt op de actualiteiten in de sportwereld. Ook interviewt hij voor deze website geregeld talentvolle sporters.